Przeciwwskazania

Czy implanty stomatologiczne mają jakieś przeciwwskazania?

Ważne, aby podczas zabiegów stosować się do środków ostrożności. Okres gojenia po wszczepieniu implantu zależy w dużej mierze od jakości kości w miejscu zabiegu oraz od reakcji tkanki na implant. Wpływa na niego także ocena gęstości kości dokonana przez lekarza podczas zabiegu implantologicznego. Pacjenci z kolei powinni pamiętać o tym, aby w okresie gojenia nie obciążać miejsca wszczepienia implantu. Konieczne jest zapewnienie właściwych kontaktów okluzyjnych tak, aby wyeliminować działanie nadmiernych sił na tymczasowe prace protetyczne oparte na implantach.

    Potencjalne działanie niepożądane po wszczepieniu implantu:

  • niezintegrowanie się implantów z kością
  • utrata osteointegracji
  • dehiscencje wymagające przeszczepów tkanki kostnej
  • perforacja dna zatoki szczękowej, podstawy żuchwy, blaszki językowej, blaszki przedsionkowej, kanału nerwu zębodołowego dolnego, dziąseł
  • zakażenia, które mogą się manifestować jako ropień, przetoka, wysięk ropny, stan zapalny, rozjaśnienie na zdjęciu rentgenowskim
  • utrzymujące się dolegliwości bólowe, brak czucia, porażenie
  • hiperplazja
  • nadmierna utrata tkanki kostnej wymagająca interwencji chirurgicznej
  • pęknięcie lub złamanie się implantu
  • zakażenie ogólnoustrojowe
  • zranienie nerwu
  • Wskazania/Przeciwwskazania

    Wskazania do stosowania: Implanty stomatologiczne to urządzenia medyczne wprowadzane metodami chirurgicznymi w kość żuchwy lub szczęki, które mają na celu stworzenie podparcia pod prace protetyczne odbudowujące pojedyncze braki zębowe lub odcinki częściowego albo całkowitego bezzębia (w przypadku obecności kilku własnych zębów z zastosowaniem obciążenia natychmiastowego lub odroczonego), bądź też są wykorzystywane, jako docelowe lub pośrednie filary pod mosty stałe lub ruchome oraz pod protezy typu overdenture.

    Implanty stomatologiczne są przeznaczone do zapewnienia podparcia pod przeznaczone do natychmiastowego funkcjonowania odbudowy pojedynczych lub mnogich braków zębowych. W przypadku uzyskania dobrej stabilności pierwotnej implantów i przy zapewnieniu właściwego obciążenia okluzyjnego pozwala na przywrócenie normalnych funkcji żucia.

    Kto może skorzystać z leczenia implantologicznego i jakie są przeciwwskazania?

    Prawie każdy pacjent, który utracił jeden lub większą liczbę zębów bądź użytkuje protezy częściowe lub całkowite i chciałby poprawić ich utrzymanie. Pacjent musi posiadać odpowiednią ilość i jakość tkanki kostnej Młodociani pacjenci, u których rozpatrywana jest możliwość leczenia implantologicznego muszą mieć zakończony rozwój kostny, ewentualnie mogą być stosowane mikroimplanty jako elementy retencyjne dla leczenia ortodontycznego

      Przeciwwskazania do leczenia implantologicznego:

    • pacjenci zażywający leki obniżające odporność (np. po przeszczepie)
    • pacjenci zażywający hormony steroidowe
    • nieustabilizowana cukrzycę
    • chorobę nowotworową
    • choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • osteporoza
    • choroby psychiczne (psychozy, schizofrenia)
    • przewlekły nikotynizm, alkoholizm, narkomania
    • zła higiena zębowa oraz brak współpracy pacjenta w celu jej poprawy.
    • Jak tylko dojdzie do utraty zęba, kość zaczyna zanikać. Jeżeli utracimy wiele zębów utracimy zarazem dużą ilość kości. Mnogie zaniki kostne powodują zmniejszenie podparcia przez łuki zębowe dla warg i policzków, co wpływa na proces tzw. „przedwczesnego starzenia się twarzy”. Implanty dentystyczne zapobiegają utracie kostnej, przez co również mają pośredni wpływ na rysy twarzy czyniąc ją bardziej uwydatnioną. Tak, więc implanty powinny być umieszczone możliwie jak najszybciej po utracie zęba by zapobiec już we wczesnym stadium utracie kości i zapewnić piękny i zdrowy wygląd twarzy.